Praefatio ( is opgezocht hoor)
We hebben het een aantal weken zonder AVW66 site moeten stellen. De oude site is vervallen, de nieuwe komt eraan en nu u dit leest is ie er dus. De beide typelateurs, zeg maar uw eige Nikkie Vrends, hebben onverdroten de wetenswaardigheden gedurende dit interbellum verzameld en doen u nu vele pagina’s AVW66 45plus belevenissen in 1 handige bundel toekomen. Vraag niet het hoe kan. Profiteer ervan!!!!

Part one
Rekordmeister, 23 augustus 2019.
Het is zoiets als de eerste schooldag na de lange zomervakantie. Iedereen is vroeger dan normaliter op het schoolplein, lekker in de korte broek om de bruine benen met de nieuwe klasgenoten te delen. De fietsen laconiek geparkeerd op iedere vrijgevallen plek, de stoere mannen zijn met de scooter. Het lijkt voor de 45p jaren terug maar schijn bedriegt. We zijn nog even jong als toen, althans van geest. En van spraakvermogen zelfs gegroeid! De handen zijn geschud, alsof we vreemden zijn maar dat doen ze het buitenland ook, dat neem je dus even over, al is het maar voor de show.

En zo begon het. Na een twijfelend begin van het seizoen, waarin de eerste kans om weer op te treden vorige week niet benut werd vanwege te weinig deelnemers, werd vandaag een record neergezet. De tellingen liepen uiteen van 23 tot 25. Gelukkig kan de elftalfoto uitsluitsel geven. Met de man achter de camera Rene van Rensen en zijn trouwe assistent Alex, toch maar mooi 25 man. Daar blijkt dat het managen van zo’n grote groep toch geen makkie is. De opdracht luidde om de linkerknie en de rechtervoet op de grond te zetten: het resultaat is op korte termijn op onze website te zien. U ziet dan een flinke dosis eigenzinnigheid of zouden ze niet weten wat links en wat rechts is?
De foto is gelukt en dat is dan weer prettig voor Rene, want je moet het maar kunnen, die knop indrukken wetende dat jouw creatie voor jaren vastligt. Zoveel verantwoordelijkheid had hij bij de hele kantineverbouwing niet gedragen. Nu stond hij daar en klikte en klikte vele malen. Het had bij Rene nog nooit zo geklikt. Zo zie je dat wij en passant ook onze gastspelers healen.
Er is een nieuwe bal. De trouwe retro is leeg, op. Vele malen hebben wij haar lucht ingepompt, al was het maar voor 1 uur maar zoals Rene Corman op het scheiden van seizoen 2018-2019 en 2019-2020 terecht opmerkte: Fer, jongen dit gaat echt niet meer, we moeten iets anders. We kunnen niet lijdzaam toezien, wij moeten onze menselijkheid tonen, hoezeer het tegen onze natuur in gaat. Retro kan niet meer.
En zo vonden wij: De Keukenkampioen Eerste divisie Bal van Derbystar. Geschonken door ras AVWer Raoul. Klaar voor heel het seizoen 2019-2020.
Een nieuw begin dus ook .. een nieuwe broekie. Rood verscheen in het vrijwel volledig rood op het veld, waardoor het zwart-rode-avw-gevoel alleen nog in de sokken terug te vinden was en ook dat lukte niet iedereen. Met zo hier en daar gedurfde snit gingen de Rooiuh de strijd aan tegen de gelauwerde swerte brigade. De eerste horde; hoe verdelen we zoveel spelers over het veld, werd genomen door op het grote veld van vijfmeterlijn naar vijfmeterlijn te spelen. Weer een record, want dat was in de 10 jaar AVW 45plus historie niet eerder gedaan. In elk doel een gerenommeerde keepert en het geheel leek net een echte wedstrijd. Dat werd nog bevestigd door, opnieuw een record, het in grote getallen opgekomen publiek. Dat prikkelde de haantjes waardoor er opvallend veel met volle borst vooruit werd gespeeld. Zij, die het lichamelijk niet op konden brengen, bleven angstvallig lang aan de “overzijde” hangen. Zo iets, als ik met mijn Hans Anders min 3,5 jullie niet zie, zien jullie mij vast ook niet. En zo werd het kunstgras in de 1e helft aan de bekeken kant niet onverwacht door JWMVDB , Jan de tekloppenman, Patje, Potje en Hansie Hansie platgelopen,aangevuld met een argwanende blik van Albert prikkend in hunner rug, maar daar wordt het kunstgras niet minder van!
Swert begon sterk en wist al snel uit te lopen naar een kleine voorsprong: 0-2. Daarvoor moesten ze wel eerst Peter, de defensieve steunpilaar van Rood, op slinkse wijze buitenspel zetten. Bij een hernieuwde poging van Alex het leder op het maisveld te laten landen raakte hij Peter op de lip, met zijn schoen nota bene. Hiervoor onze dank Alex!! Met een bebloede lip en 3 tanden minder praat Peter niet zo veel meer, maar gelukkig ook niet veel minder.
Uiteindelijk kwam het nog redelijk goed uit, want voor zoveel mensen moest wel heel veel wos en kaas gesneden worden. Tussendoor regelde Peter samen Robert Burgers de thee. 2 houders vol thee, voor wel 2 elftallen. Dat we hiervoor 2 zakjes gebruikten zal het bestuur ons niet euvel duiden, hopen we maar…

Het clubje nazaten van JoJo Buitenzorg had nu nog meer ruimte met daarbij een mannetje meer. De beker kon vanavond aan hen niet voorbij gaan.
Rood besloot instinctief te doen was HansHansie zo gaarne wil, Voetballen en dat je dan niet het maximale wint, is bijgevolg. En zo kwam het tot het mooiste moment van de avond, de perfect gedekte 3e helfttafel van De Lusschert even daargelaten.
Met het alom bekende one touch voetbal van Rood werd een aanval opgezet waar vrijwel het hele elftal bij betrokken werd: van keepert naar de nieuwe Hans (we hadden er nog niet genoeg), snel afgeven Hans (voor je t niet meer weet) naar Gerwin, naar een andere Hans, naar Jeroen, naar Rene, naar Jan, naar Martin, naar Adri, naar Wilfrie, naar Ferry, die de bal uiteindelijk leep het net in krulde en daarmee was Pollemans geklopt. Weergaloze aanval .
“Typisch rood” hoor je de swerte dan mijmeren; mooi dat wij dat mogen aanschouwen en zo jong zijn ze niet he. Leuk man dat talent niet rechtevenredig daalt met de komst van de grijze haren. Dan kan je je kop wel Boldwyn kaal scheren maar de genen gillen: “Grijs Grijs” naar de haarwortels.
Tussen alle bedrijven door had Alex zijn avondje. Al zijn doelpogingen, onderweg nog van richting veranderd, vlogen erin. Voor de rest moesten we het hek over.
Wilfrie is gestopt met werken. De brief van de Ouwe Drees hangt ingelijst boven ‘t dressoir . Als 1e binnen onze gelederen: dat wil niet zeggen dat hij dit kan en mag doortrekken naar de vrijdagavond. Laat dat een gegeven zijn!!
Hans de Matsert gaat erbij liggen als hij het even niet meer weet. Geen probleem deze 45+ kinderziekte hebben we allemaal gehad en ik zeg je , deze groeistuip verdwijnt net zo snel als je korte termijn geheugen.
Hansie Hansie kwam zo als gezegd om te voetballen (dat hij dan al jaren weigert rood te dragen zegt wel iets over HansieHansie natuurlijk- maar dat laten we aan de psycholoog van dienst), dat zei hij minstens 5 keer maar dat advies was aan de swerte rennersclub niet besteed.
Swert voelde zich na het ondergaan van zoveel moois uitgedaagd en probeerde een min of meer vergelijkbare aanval op te zetten. Dus van Pollemans naar Marc, naar weer een andere Hans, naar Patrick, naar Eddy, naar Wouter via Hans naar Albert, naar Bert, naar Jan Willem , Jan Willem naar zichzelf oh eh achterlijn.
Rood was onvoldoende bestand tegen het Swerte loopvermogen, want dat bleek op zo’n groot veld wel te helpen, en liep tegen een schier onoverbrugbare achterstand aan (1-4). Dan zijn de Rooiuh echter op z’n sterkst en zetten ze meedogenloze wapens in.

“Swert declasseert Rood” zou de kop kunnen zijn geweest.

Ware het niet dat het volgende geschiede: 21.20 Marc fluistert: de winnende. Jeroen had ‘t gehoorapparaat op mega staan en zo werden de rode aangespoord tot opnieuw een meesterlijk moment.
Keepert lanceert de Matsert, die fleender, die verschalkt robocop Luimes en Lusschert in 1 beweging, bedient Martin de helpende Hand en zo krijgt Adri “De laatste bal”. En geef Adri,zonder E, niet de kans op de laatste bal, maar dat deden ze toch. Daarmee kwam er een eind aan de eerste voetbalavond van het seizoen 2019-2020. Een memorabele avond, zoals we er al veel gehad hebben en nog veel gaan krijgen.
Tijdens de nazit, in onze prachtig opgeknapte kantine (waarvoor hulde aan ALLE vrijwilligers) bleek er opnieuw een record neergezet: 45+ heeft inmiddels twee opa’s . Naast Wilfrie, die als opa aan 45+ begon is Bert tijdens het zomerreces opa geworden en wel meteen van een tweeling. Gefeliciteerd Bert. Jan meldt in de groepsapp wel steeds dat hij opa is en dan komt hij niet voetballen, maar hij zal wel iets anders bedoelen.
De 3e helft was zo goed bezocht dat de stammtisch niet alle stoelen kwijt kon en zo moet er voor het eerst 2e rang gezeten worden. De omzet was navenant hoog, hoger als ooit tevoren.
Een avond waarop meerdere records werden gerealiseerd, wat op zich ook weer een record is.