• Gewoon

    Gewoon
    Deze week werden er twee belangwekkende onderzoeken gepubliceerd. Het eerste onderzoek komt van de universiteit van Washington en leert ons dat een beperkte hoeveelheid alcohol per dag voor veertigplussers geen problemen geeft. Voor gezonde veertigplussers geldt zelfs dat het drinken van een half tot twee glazen alcohol per dag voor hen geen gezondheidsrisico , maar juist gezondheidsvoordelen oplevert. Daarna neemt het gezondheidsrisico per drankje toe. Er is niet onderzocht of het nuttigen van de verzamelde hoeveelheid glazen van een hele week op bijvoorbeeld de vrijdagavond ook nog gezondheidsvoordelen heeft. Voor alle zekerheid zouden we dus dagelijks de gang naar sportpark Hamerden moeten maken om zo actief aan onze gezondheidsvoordelen te werken. Het andere onderzoek komt uit Nederland en daar blijkt uit dat Westervoort de meest gewone gemeente van Nederland is. Maar ik ben bang dat die status verloren gaat als de 45 plussers voortaan iedere dag voor hun max van 2 porties alcohol naar de kantine gaan. Dat gebeurt nergens en is dus niet gewoon te noemen.

    Ondanks de hitte waren er gewoon 11 man, dus kon keepert voor zowel de Rooiuh als de swerten aan de bak. En, het moet gezegd, dat deed hij prima. Dat betekent allereerst dat het veld verkleind moest worden, dus de rand van het strafschopgebied aanhouden. Om een zeker evenwicht tussen de teams aan te brengen werd er gebruik gemaakt van een klein rood doeltje. Alleen ontbrak aan dit doeltje het net, het was dus niet meer dan een roden frame. Om te voorkomen dat de bal steeds opgehaald moest worden werd er een groter doel met net om het roden frame gezet. Dat werd ook met iedereen gecommuniceerd. En dat was maar goed ook want de doelpunten vielen voornamelijk in het kleine doeltje waar geen doelbewaarder was. Bert had zoon Dennis meegenomen, waardoor de gemiddelde leeftijd én, niet te vergeten, het loopvermogen bij de Rooiuh een gunstige wending kregen. Het vertoonde spel was weer van een behoorlijk niveau, zozeer dat het talrijke publiek in de persoon van Rik met enige regelmaat bewonderende oh’s en ah’s produceerde. Er werd slim gespeeld, de bal deed het werk, zodat de energie gespaard kon worden voor beslissende acties. Dat was hard nodig want de zon scheen hinderlijk over het veld. Daar moet echt een keer iets aan gedaan worden. Beslissende acties kwamen onder andere van Jan Willem, die, dit keer zonder Wouter, de bal wel in de voeten van medespelers geplaatst kon krijgen. De eerste paar keer was dat dermate verrassend dat er geen gebruik van gemaakt werd. Verbazing en verborgen bewondering hadden de bovenhand, waardoor compleet vergeten werd dat er na de verbluffende acties van Jan Willem nog een vervolg nodig was om succes te kunnen laten noteren. Zo schoof Bert met gevaar voor het openrijten van beide knieën een keer vergeefs, maar duidelijk te laat, tot over de doellijn. Pas in het tweede deel van de eerste helft begrepen de swerten dat de ballen van Jan Willem deze week bewust en geplaatst waren en er dus gescoord kon worden. En in die tijd hadden de Rooiuh hun draai ook wel gevonden en scoorden zij er lustig op los. Ik heb er elf geteld, maar dat was in het kleine doeltje. En omdat de swerten er vijf gescoord hadden was de eerste helft voor de Rooiuh. Rik wilde geen seconde van het spel missen en regelde op eigen tempo de thee. De tweede helft ging het dus voor beide teams andersom. De Rooiuh moesten proberen keepert te verschalken en de swerten konden het kleine doeltje doorboren. Dat was met name voor Bernard een hele opgave. Steeds als hij de bal in scoringspositie kreeg aangespeeld moest hij beslissen welk van beide doelen het kleine rode doeltje was. En dat maakte het lastig voor hem. Hij dacht in de vrije positie waarin hij steeds gebracht werd op de automatisch piloot te kunnen scoren. Zijn ruime ervaring vertelde hem dat het net moest bollen, maar hier moest de bal dus echt eerst door het rode frame. Gelukkig lukte het hem aan het eind nog wel een keer. Hij kon met een glimlach op het gezicht naar huis. Aan de Rooiuh kant was een knipoog tussen Wilfrie en Albert voldoende om de gehele swerte verdediging het riet in te sturen. Daar was zelfs voor keepert in topvorm geen houden aan. Een mooi uitgespeeld doelpunt dus. In deze tweede helft scoorden de swerten vaker dan de Rooiuh. Het beslissende doelpunt moest dus rond 21:20 vallen en dat gebeurde weer op dubieuze wijze. Opeens was het zover, zonder enige aankondiging rende een lange swerte aanvaller met bal hard naar het kleine doeltje en scoorde. Partijtje afgelopen en terug naar de kleedkamers.

    Met sfeervolle muziek werd buiten de wos en kaas geserveerd en iets later ook de nootjes. Aandachtig werden er diepgaande gesprekken gevoerd: Westervoort werd opnieuw zo ingedeeld dat het nieuwe voetbalveld gewoon de kern van de voorlopig nog zelfstandige gemeente vormt. Daarmee is nogmaals aangegeven dat deze beslissing het best genomen kan worden als Westervoort gewoon nog zelfstandig is. Dus werd de kleur van de nieuwe samen te voegen voetbalverenigingen vastgesteld op .. ja, wat was het ook weer? Daar was nog geen overeenstemming over.