De vrijdag avond taxi van Aad stopt op de stoep met een keurige toeter. Instappen in de Octavia wordt iets lastiger aangezien niet de ruimte van de Skoda maar de bezetting van de achterbank in meerdere opzichten fors is.

Lange ledematen van Aap, iets forsere lichaamsdelen van Lip en mijn goddelijk afgetrainde lichaam zijn tezamen iets te veel voor 1 achterbank. Maar de deuren;kunnen dicht dus met navigator Willemsen snel op weg naar het Gelderse Eiland. Marcel heeft de navigatie rol op zich gekregen aangezien het mega beeldscherm met vele hippe features van de Octavia de geest heeft gegeven en dus blijft het een stilte coupé in de de stationcar. Niet helemaal stil want het irritante piepje van de veiligheidsgordels van de achterbank neemt de overhand en is helaas lastig uit te schakelen aangezien de Three Amigos op de achterbank als sardientjes tegen mekaar zitten en riemen vastmaken nagenoeg onmogelijk is. De ergernis van de pieptoon overwint en dus na diverse riem-insteek-momenten in verkeerde openingen, een verliefde blik van Lip richting mij bij mijn actie mijn riem ergens in te steken en diverse scheldkanonnades, is dan eindelijk ergens op de A12 die klote toon uit. De eerste overwinning is binnen en na ee;kwartier sturen we het kleine pittoreske Aerdt binnen.Klein? Valt wel mee met Marcel en Google Maps op de bijrijders stoel, na diverse Aerdtenaren de stuipen op het lijf gejaagd te hebben bij het in rijden van hun achtertuin, anderen Aerdtenaars voor de zoveelste keer tegen te komen ,uiteindelijk ver buiten de bebouwde kom ,voor een zestal Aardse lichtmasten gekozen met een mooi groen knollen tuintje eronder. Welkom op het Eiland , nu kan er toch niet veel meer gebeuren....zou je zeggen.... De blik op de gezichten van de haastig heen en weer lopende thuisploeg leden doet anders vermoeden. \" we hebben een probleempje \" krijgen wij te horen. Ik denk nog; dat zeg je tegen ons? De mensen die normaal gesproken de problemen alleen maar groter maken... We hebben geen doeltjes om neer te zetten! Dus net als je in je nadagen van een roemruchte voetbal carrière alles dacht te hebben meegemaakt , blijkt er in \" een klein dorp dapper weerstand bieden\"( citaat uit Asterix en de Witte Iris. Nu in de winkel voor de literaire liefhebbers onder ons) en weten mij toch te verrassen. Ons team is het er over eens dat dit ook weer mogelijkheden biedt: Jan mag nu wel keepen, mis schieten is vrij onmogelijk, is het vet warm in de kantine en het bier koud, op tijd terug bij AVW etc etc.... Maar helaas worden er toch nog 2 kleine en 2 grote goals gevonden en kan het voetbal evenement iets verlaat beginnen.Het veld is dramatisch en komt onze ingestuurde patronen niet ten goede en het frivole is er al snel af maar de voorsprong tijdens de eerste pot is er al vrij snel en dus zijn we op weg naar de eerste 3 punten. Bij 1 van mijn befaamde rushes maak ik echter een 2e nieuwtje in mijn carrière mee. Tijdens deze voor mijn doen fikse sprint wordt ik aan de binnenzijde door iets ingehaald wat duidelijk geen voetballer is, en ik ben wat hakkers en zagers tegen gekomen maar nog nooit werd ik eruit gelopen door een heuse Husqvarna Robotmaaier... deze nam zijn functie duidelijk serieuzer dan de stereo installatie van de Skoda. Nadat deze messcherpe verdediger met een druk op de \" off\" knop buitenspel was gezet , kon het toernooi verder en sloten wij de eerste overwinning af met nog 2 verliespartijen om snel de kleedkamer te betreden voor een welverdiende warme douche na een toch frisse avond actie op de Geldersche Vallei Vlakte . Helaas moest er eerst een wak in de douche geslagen worden en hingen de ijspegels meet aan de douche kop dan aan de neus, want het water was op Mariniers temperatuur. Ondanks dat overwon de hygiëne van bijna iedereen het toch van de angst voor koud water en heeft iedereen het koude zweet kunnen afspoelen. Behalve uiteraard jonckheer Gort die waarschijnlijk als enige nog een belofte thuis mocht inlossen en bang was dat zijn gereedschap na deze douche die belofte niet zou ondersteunen.Hopelijk heeft hij meer geluk gehad dan Heico vorige week thuis....Het bier in de kantine was gelukkig iets warmer dan het douche water en smaakte prima en na wat bruin fruit ging de tocht weer fijn opgepropt huiswaarts waarbij de veiligheidsriem actie veel gesmeerder liep dan de heen weg. Via de kortst mogelijke omweg werd ons mooie Westervoort bereikt en leek een afzakkertje in onze huiskroeg Mirakels een juiste beslissing om nog even de wedstrijden te evalueren en gelijktijdig Max V. te bewonderen tijdens zijn kwalificatie. Gelukkig was heer de Roos afwezig en dus na wat bier, volgens Marcel een goed rummetje, en uiteraard sterke verhalen, trok ieder om 0030 uur huiswaarts. Mijn excuses voor dit korte en bondige verslag, maar belofte maakt schuld aan heer Willemsen en op deze manier heeft grote afwezige Roosje niets te zeiken dat er geen content voor de site is.